Η έκπληξη της έκπληξης!!!

Ημέρα Δευτέρα 23 Ιουλίου, παραμονή γενεθλίων!

Ώρα 14.00

Η Φαν φτιάχνει παπουτσάκια. 
Όχι με τσόχα όπως βεβαίως συνηθίζει, αλλά με κιμά!

Ίσως φταίει η ξαφνική κραυγή απελπισίας που βγήκε από το στομάχι μου ή το σαλάκι που έσταζε πάνω στο ακουστικό όταν της μιλούσα, δεν ξέρω!

Πάντως με κάλεσε να τα δοκιμάσω! Τί να κάνω, δέχτηκα!

Ώρα 19.00

Βρίσκομαι στο  ζαχαροπλαστείο και προμηθεύομαι την αγαπημένη λέμον-πάι της παρέας και παγωτό λεμόνι/βανίλια.

Ώρα 19.25
Χτυπάω το κουδούνι της Φαν! 

Ώρα 21.00

Καταβροχθίζουμε τα εξαιρετικά παπουτσάκια. Εξαφανίστηκαν σε 10 λεπτά...όλα τα σχέδια....όλα τα νούμερα...

Ώρα 22.00

Η Φαν επιμένει να βγάλουμε γλυκό..."Όχι, λέω από μέσα μου, δεν είναι ένα απλό γλυκό και δεν πρέπει να φαγωθεί πριν τις 00.01 και σίγουρα όχι πριν τοποθετήσουμε πάνω τα κεράκια που έχω κρυμμένα τόση ώρα στην τσάντα μου και μπορεί ήδη να έχουν λιώσει από τη ζέστη"....

Βρίσκω μία δικαιολογία και παρατείνω τον χρόνο...

Ώρα 23.30

Όλοι έχουν αρχίσει να κρυφογελάνε και να ετοιμάζουν τα δώρα.

Σιγά που δεν είχαν καταλάβει. Σιγά που δεν θυμήθηκαν τη μέρα.

Σιγά που είμαι μετριόφρων...

Ώρα 00.00

Η τούρτα γέμισε κεράκια με γράμματα και όχι αριθμούς! Χεχεχε...

13 φλογίτσες περίμεναν να σβηστούν. 
Το τραγουδάκι τελείωνε, τα κεράκια έλιωναν, όλοι φώναζαν να τα σβήσω αλλά εγώ δεν είχα κάνει ευχή!!! Και ξαφνικά Ντιν! μου ήρθε στο μυαλό η καλυτερότερη ευχή και...φοοοοοοοοοοοοοοοοοοουυυυυυυυυυυυυυυυυυ!!!
Το δωμάτιο σκοτείνιασε!

Ώρα 00.10

Ανοίγω τα πρώτα μου δώρα!!! 

(Συνεχίζεται...)