Χάνομαι, βρίσκομαι, ξαναχάνομαι... Σίγουρα θα έχεις καταλάβει ότι γράφω εδώ όταν έχω πολύ όρεξη. Και για να έχω όρεξη σήμερα, σημαίνει ότι κάτι καλό έχει συμβεί! Σήμερα παρακολούθησα ένα εργαστήριο στο Faro κι έφτιαξα το δικό μου χειροποίητο σημειωματάριο! Το θέμα που επέλεξα: "Ταξίδι".

Πρώτη φορά ασχολήθηκα με κάτι τέτοιο και η αλήθεια είναι πως το απόλαυσα. Δεν τράβηξα πολλές φωτογραφίες από τη διαδικασία, καθώς με είχε συνεπάρει η δημιουργικότις! Αλλά κάτι λίγα σου έχω για να δεις.
Αυτό είναι το εξώφυλλο του notebook. Είναι γκρι δερματίνη, κομμένη με τα χεράκια μου βεβαίως - βεβαίως, στην οποία κάναμε τρύπες και περάσαμε λάστιχο ώστε να συγκρατηθούν τα εσωτερικά φύλλα.

Σήμερα έμαθα ότι η λογική αυτής της κατασκευής είναι η εξής: φτιάχνεις το εξώφυλλο χρησιμοποιώντας κάποιο ανθεκτικό και σταθερό υλικό, π.χ. δέρμα ή δερματίνη, και μέσα προσθέτεις τα φύλλα, δεμένα μεταξύ τους σε μικρά βιβλιαράκια. Έτσι όταν τελειώσει το ένα σημειωματάριο, το βγάζεις από το δερμάτινο εξώφυλλο και βάζεις μέσα ένα νέο! Καλό?? Αυτό είναι το εσωτερικό βιβλιαράκι για τις σημειώσεις. Εγώ επέλεξα ένα χοντρό ανάγλυφο χαρτόνι για εξώφυλλο και μέσα έβαλα εναλλάξ φύλλα από χαρτί κραφτ και απλό, λευκό Α4. Αφού ετοιμάστηκε, άρχισε η διακόσμηση {scrapbooking} η αλλιώς "η ώρα του παιδιού"!

Δίπλα μας σε όλη τη διαδικασία ήταν η γλυκιά Άννα. Μας έδωσε σφραγίδες, μελάνια, washitapes και άλλα καλούδια και ξεκίνησαν οι δημιουργίες να παίρνουν χρώμα. Έφυγα με πολύχρωμα χέρια τετράχρονου!

Στο σημείο αυτό να σου πω πόσο ζήλεψα τη διπλανή μου κοπελίτσα που ήρθε οργανωμένη με ένα τσαντάκι θησαυρούς! Εισιτήρια, χάρτες, αποδείξεις, κάρτες από τα ταξίδια της... Όταν ξεκίνησε να τα κολλάει, το σημειωματάριό της μεταμορφώθηκε σε χρονομηχανή! Έπρεπε να έχω πάρει κι εγώ μαζί μου μερικά. Εδώ θα δεις αυτά που φτιάξαμε οι "γειτόνισσες" στο τραπέζι.

Αφού τα στήσαμε όλα κοντά-κοντά, ψάξαμε την καλή γωνία για να φαίνονται όλα όμορφα, να μην πέφτουν σκιές, και τη βρήκαμε! Μπορείς να φανταστείς πιο είναι το δικό μου?? 😛

Και φυσικά, μόλις βγήκα έξω, στην υπέροχη Σαββατιάτικη λιακάδα της Αθήνας, βρήκα την κατάλληλη θέση για φωτογράφιση στο φως της μέρας: πίσω από το ασανσέρ στο μετρό Συντάγματος!

Έψαξα όμως και σου (μου) βρήκα μερικά άλλα σημειωματάρια στο ίδιο θέμα, για να πάρεις μια ιδέα σχετικά με το πως δουλεύει το σύστημα. Άλλοι μέσα κολλούν τα αναμνηστικά των ταξιδιών, άλλοι επιλέγουν να γράφουν, να σκιτσάρουν, να ζωγραφίζουν... Δες παρακάτω!